STORY: Four friends from Kozhikode want to make it big in their lives, but are too immature to make their dreams work. One after the other, all their plans flop, but only until they make a discovery about their little group.
REVIEW: Musk deer is famous for its exquisite fragrance and for wandering miles and years together, in search of the scent without realizing that it's actually emanating from them. Goodalochana is the story of such a group of friends. They try umpteen ways to success, court failure one after the other and at certain points even get sick of their close-knit group, only to thankfully learn the lesson at the end. However, watching their journey can be a tiresome experience to viewers for more reasons than one.
Goodalochana is the life of four buddies - Jamshir ( Kanaran Harish), Varun ( Dhyan), Ajaz ( Srinath Bhasi) and Prakashan ( Aju Varghese), who want to be successful, earn some money and live a content life. They hardly have any business acumen or the foresight fullness to handle joint ventures and thus, all efforts end up being flops. But, all of this is until a major realization hits them.
If you take a bird's eye view of the film, it teaches a major lesson - we often fail to recognize the hero within us. It often takes decades or even a lifetime for many to see what they had inside of them to emerge stronger and better in lives, just as in this film - especially in the case of Prakashan, played by Aju Varghese. However, the film falters when it comes to narrating the story in an engaging fashion or banking on many situational comedies that the plot would have offered. Not that the makers haven't tried to present it all in a colourful manner in many ways. Just as it's often shown in numerous films now, Goodalochana tries to lure in the audience with a song and intro video on Kozhikode and its many varieties of dishes. It's time that the industry recognises this as a done-to-death concept... Even for unimportant scenes - like the one in which Sreenath Bhasi's character plays football on the beach, a tad innovative background music is inserted. However, it only serves as a distraction, making the audience smirk at the insipid wordings and music. The movie just drags on with daft dialogues, attempts to crack frivolous one-lines and hardly anything to keep you interested in the protagonists' fate. And when things start working out for them, it's an easy guess as to how the rest of the story will pan out.
Goodalochana doesn't have an interesting storyline or 'conspiracy' true to its name. It can be a challenge if you want to stay glued to the tale for two-and-a-half hours.
അധികം ആരവങ്ങളോ ആർപ്പുവിളികളോ ഇല്ലാതെയാണു ഗൂഡാലോചന എന്ന സിനിമ തീയേറ്ററിലെത്തുന്നത്. ഒരു സാധാരണ പ്രേക്ഷകനെ തൃപ്തിപ്പെടുന്ന വിധത്തിലുള്ള പാട്ടും ട്രെയിലറും പ്രമോഷന്റെ ഭാഗമായി പുറത്തുവന്നിരുന്നു. ധ്യാൻ ശ്രീനിവാസൻ ആദ്യമായി രചന നിർവഹിക്കുന്ന ചിത്രത്തിന്റെ സംവിധായകൻ തോമസ് കെ. സെബാസ്റ്റ്യനാണ്. മായാബസാർ, ജമ്നാപ്യാരി എന്നിവയാണു അദ്ദേഹത്തിന്റെ സംവിധാനത്തിൽ പിറന്ന മുൻ കാലസിനിമകൾ.
കോഴിക്കോട് നഗരത്തെ കേന്ദ്രപശ്ചാത്തലമാക്കി സൗഹൃദങ്ങളുടെ കഥയാണു ഗൂഡാലോചന സംസാരിക്കുന്നത്. അജു വർഗീസ്, ധ്യാൻ ശ്രീനിവാസൻ, ഹരീഷ് പെരുമന, ശ്രീനാഥ് ഭാസി എന്നിവരാണു പ്രധാവവേഷങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. അലസരും, വീട്ടുകാരുടെ കാശിനു പുട്ടടിച്ചു നടക്കുകയും ചെയ്യുന്ന, ജോലിയും കൂലിയുമില്ലാത്ത നാലു ചെറുപ്പക്കാരാണു വരുൺ, അജാസ്, ജംഷീർ, പ്രകാശ് എന്നിവർ. എളുപ്പമാർഗങ്ങളിലൂടെ പണം സമ്പാദിക്കണമെന്നാണു നാൽവർ സംഘത്തിന്റെ ഒരേയൊരു ലക്ഷ്യം. അതിനായി അവർ പല വഴികളിലേയ്ക്കും പല കടമ്പകളിലേയ്ക്കും കടക്കുന്നു. എന്നാൽ അവയെല്ലാം തന്നെ കൂടുതൽ പ്രശ്നങ്ങളിലേയ്ക്ക് അവരെ ചെന്നെത്തിക്കുന്നു. അവയെല്ലാം പരിഹരിക്കാനുള്ള പാച്ചിലാണു പിന്നീടങ്ങോട്ട്.
ചിത്രത്തിലെ അഭിനേതാക്കൾ എല്ലാവരും തന്നെ ഒന്നിനൊന്ന് മികച്ച് നിൽക്കുന്നു. അലൻസിയർ, ജോയ് മാത്യു, മംമ്ത മോഹൻ ദാസ് എന്നിവരും ചില വേഷങ്ങളിലൂടെ വന്നുപോകുന്നുണ്ട്. കോമഡി രംഗങ്ങളും കൗണ്ടറുകളും ആസ്വദിക്കാൻ ഏറെയുണ്ട് സിനിമയിൽ ഉടനീളം. വിഷ്ണു ഗോവിന്ദ് എന്ന പുതുമുഖ താരത്തിന്റെ തമാശരംഗങ്ങൾ വളരെ രസമുണർത്തി.
വ്യക്തവും ശക്തവുമായ ഒരു തിരക്കഥയുടെ അഭാവം സിനിമയിൽ നിഴലിക്കുന്നുണ്ട്. എങ്ങനെയോ, എന്തിനോ വേണ്ടിയോ പോകുന്ന ഒരു കഥയെയും കഥാപാത്രങ്ങളെയും കാണാം. പിതാവിന്റെ തിരക്കഥാ വൈഭവത്തിന്റെ പകുതിപോലും മക്കൾക്കു ലഭിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് ശ്രീനിവാസന്റെ രണ്ടാമത്തെ മകനും ഈ ചിത്രത്തിലൂടെ തെളിയിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് പറയണം.കുത്തി നിറച്ച ഒരുപാട് സീനുകളുണ്ട് സിനിമയിൽ. അനാവശ്യമായ അവതരണരീതിയും സിനിമയെ ആദ്യമധ്യാന്തം ബോറടിപ്പിക്കുന്നു.
ഗോപി സുന്ദറിന്റെ പശ്ചാത്തല സംഗീതം ശരാശരി മാത്രമായിരുന്നു. എടുത്തു പറയാൻ കൊള്ളാവുന്ന ഒരു ഗാനരംഗം പോലും സിനിമയില്‍ കാണാൻ സാധിക്കില്ല.
കഥയുടെ പോക്ക് കണ്ട് പ്രേക്ഷകൻ അന്തം വിട്ട് കുന്തം വിഴുങ്ങിയിരിക്കുമ്പോളാണു ഒടുക്കത്തെ ട്വിസ്റ്റും, നന്മ‌നിറഞ്ഞ അന്ത്യവുമായി അടുത്ത വരവ്. പകച്ചുപോയി എന്നേ പറയാനുള്ളു. ശക്തമായ ഒരു സ്ത്രീകഥാപാത്രം പോലും സിനിമയിലില്ല. മംമ്ത മോഹൻ ദാസ് അവതരിപ്പിച്ച വേഷം ഭംഗിയിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങി.
ക്ലീഷേ അനുഭവപ്പെടുന്ന ഒരുപാട് സീനുകളും സംഭാഷണങ്ങളും സിനിമയിലുണ്ട്. അവയെല്ലാം മറന്ന് സിനിമ ആസ്വദിക്കാൻ ഇരുന്നാലും ലാഗ് അടിപ്പിച്ച് പ്രേക്ഷകന്‍റെ ക്ഷമയെ പരീക്ഷിക്കാന്‍ സംവിധായകൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു. കൈവിട്ട് പോയ ആദ്യപകുതിയും, നിലം പതിച്ച രണ്ടാം പകുതിയുമായി മുന്നേറുമ്പോൾ സിനിമ കണ്ടിറങ്ങുന്ന പ്രേക്ഷകൻ ഒരു പൂരപറമ്പിൽ പോയ പ്രതീതി നിലനിൽക്കും. സിനിമ വിട്ടിറങ്ങുമ്പോൾ മനസ്സിൽ തങ്ങിൽ നിൽക്കുന്ന അഥവാ ഓർത്തെടുക്കാൻ സാധിക്കുന്ന ഒരു രംഗം പോലും ഗൂഡാലോചനയിൽ ഇല്ല.