Thottappan

            Written by PS Rafeeque, Thottappan is based on an eponymous Malayalam short story by Francis Noranha. Vinayakan plays the titular character of Sarah's godfather, aka her Thottappan, Itthaque. Shanavas K Bavakutty proved his mettle with Kismath. So, with his talent teamed with a powerhouse performer like Vinayakan in the lead Shanavas K Bavakutty could only reap brilliance. And it has.

Jonappan and Itthaque are friends as thick as thieves and also, thieves. But when Jonappan is suddenly murdered Itthaque finds himself taking care of his infant Sarah as her godfather. Sara and Itthaque develop a warm and protective bond for each other; and both seething for revenge to the man who murdered Jonappan.
Vinayakan, known for his gritty and rustic characters, takes to Itthaque as fish to water. Itthaque is a thief, yes, but he is also a peoples' man and is loved in his island. Vinayakan nothing less than what would be expected of him. And, if anything, his performance is only slightly eclipsed by the splendor of Roshan Mathew as Esmu. Roshan's character, with the myriad of shades between black and white is portrayed with finesse. Priyamvada Krishnan, entrusted with the character of Sarah, holds her place matching with the powerhouses that are Vinayakan and Roshan Mathew. It is not to say that she gives them a competition, but nevertheless, she does match up to them. Reghunath Paleri as Adruman is a revelation on the screen. The music by Leela L Girish Kuttan is captivating, and so is the background score by Jithin Varghese. Three cheers to the music department that raises the narrative with their soulful charms. The island where the story is based is beautiful and geographically bountiful, and Suresh's camera makes good use of the same.

Thottappan is an atmospheric movie. And hence takes a while to unravel and that might not suit every palate. However, the narrative rhythm does make it worthwhile. Manoj K Jayan as Fr.Peter often turns out to be the comic relief, but feels far from a relief. The comedy seems stretched out and repetitive, one we've seen him do umpteen times, only not as a priest. Over that it may not bode well that the story gets predictable as it nears the conclusion.

The story starts as a feel good movie and steadily turns into a suspenseful intrigue. Kudos to the writer and director for the dexterous execution of a tender story of a father-daughter duo that stealthy turns into one of intrigue and suspense. Be fairly warned that if you are only looking for a feel-good movie then you may steer clear. But the well etched out characters and the bittersweet ending does make for a compelling storytelling and an endearing visual experience. And that makes Thottappan a definite treat for a movie enthusiast.



ജാതി-വർണ്ണ അവഹേളനങ്ങളുടെ ഇരയും, പച്ചയായ തുറന്നുപറച്ചിലുകളിലൂടെയും, പച്ചയായ അഭിനയത്തിലൂടെയും ശ്രദ്ധേയനായ വിനായകൻ മുഴുനീള നായകനായി‌ എത്തുന്ന ചിത്രമാണ് 'തൊട്ടപ്പൻ'. 'കിസ്മത്തി'ന് ശേഷം ഷാനവാസ് ബാവക്കുട്ടി സംവിധാനം ചെയ്യുന്ന ചിത്രം, പി.എസ്‌. റഫീക്കിന്‍റെ തിരക്കഥ എന്നിവയാലും 'തൊട്ടപ്പൻ' പ്രേക്ഷകരെ തീയറ്ററിലേക്ക് ആകർഷിക്കുന്നു. ഫ്രാൻസിസ് നൊറോണയുടെ തൊട്ടപ്പനെന്ന മൂലകഥയെ അധാരമാക്കി, കൊച്ചി പശ്ചാത്തലത്തിലമാക്കി കൊരുത്തെടുത്ത ഒരു തുരുത്തിന്‍റെ കഥയാണ് സിനിമ സംസാരിക്കുന്നത്. 

ഇത്താക്കും ജോണപ്പനും സുഹൃത്തുക്കളും കള്ളന്മാരുമാണ്. ജോണപ്പന്‍റെ മകളായ‌ സാറയുടെ മാമോദീസയുടെ തലേന്ന് അയാളെ കാണാതെ പോകുന്നു. ശേഷം 16 വർഷത്തിന് ശേഷം സാറയുടെയും അവളുടെ തൊട്ടപ്പനായ‌ ഇത്താക്കിലൂടെയും കഥ മുന്നേറുകയാണ്. ഇത്താക്കായി വേഷമിടുന്ന വിനായകൻ കമ്മട്ടിപ്പാടത്തിന് ശേഷം മറ്റൊരു മികച്ച കഥാപാത്രത്തെ തന്മയത്വത്തോടെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. 

ചെറുപ്പക്കാരനായും, മദ്ധ്യവയസ്കനായും തൊട്ടപ്പനിൽ ഗംഭീര വേഷപകർച്ചകളോടെ‌ പ്രേക്ഷകരെ അമ്പരിപ്പിക്കുന്നു. ചിത്രത്തിൽ സാറയായി എത്തുന്ന പുതുമുഖം പ്രിയംവദയും, ഉസ്മാനെന്ന വേഷത്തിലെത്തുന്ന റോഷനും മികച്ച പ്രകടനങ്ങൾ കാഴ്ച വെയ്ക്കുന്നു.‌ 

തൊട്ടപ്പനിൽ ഒരുപാട് കഥകളുണ്ട്. പ്രണയം, വിരഹം, അച്ഛൻ-മകൾ ബന്ധത്തിന്‍റെ ആഴം, സൗഹൃദം, കാമം, പ്രതികാരം എന്നിങ്ങനെ ജീവിത യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളുടെ‌ പച്ചയായ തുരുത്തുകളിലേക്കാണ് തൊട്ടപ്പന്റെ യാത്ര. ഇത്താക്ക് എന്ന കള്ളന്റെ മനസ്സിൽ ഒരുപാട് ആകുലതകളുണ്ട്. അയാൾക്ക് ജീവിതത്തിൽ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടത് അയാളുടെ സാറയാണ്. അവൾക്ക് വേണ്ടിയാണ് അയാൾ ജീവിക്കുന്നത്. തൊട്ടപ്പൻ എന്ന സിനിമയിലൂടെ‌ സംസാരിക്കപ്പെടുന്ന രാഷ്ട്രീയം സാധാരണ ജീവിതം മാത്രമാണ്. അത് ആവിഷ്കരിക്കുന്നതിൽ സംവിധായകനും തിരക്കഥാകൃത്തും ഏറെക്കുറെ വിജയിച്ചിരിക്കുന്നു. 

കൊച്ചിയുടെ‌ തുരുത്തുകളിൽ ജീവിക്കുന്നവരുടെ കഥകളിലേക്ക് ഇറങ്ങിചെല്ലുന്ന അനുഭവം മലയാളസിനിമയിൽ പുതുമ ഉണ്ടാക്കുന്നു. മനോഹരമായ ക്യാമറ കാഴ്ചകളിലൂടെയും, ഇമ്പമാർന്ന സംഗീതത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെയും അവ കാഴ്ചക്കാരനു‌ മുമ്പിൽ എത്തിച്ചിരിക്കുന്നു. 

കഥയുടെ ഒഴുക്കും, ഒടുക്കവും മന്ദതാളത്തിൽ തന്നെ. ഒരുപാട് കോലാഹലങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലെങ്കിൽ പോലും, വളരെ സുന്ദരമായ് പറഞ്ഞ് പോകുന്ന ഒരു രീതിയാണ് സിനിമയിലുടനീളം. ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക് ഡ്രാമയും, സെന്റിമെൻസും കുത്തിതിരുകി സ്വഭാവികത നഷ്ടപ്പെട്ടത് ഒഴിച്ച് നിർത്തിയാൽ വളരെ പക്വമായ ഒരു സിനിമ തന്നെയാണ് തൊട്ടപ്പൻ. 

മികച്ച സബ്പ്ലോട്ടുകൾ, കഥാപാത്രങ്ങൾ എന്നിവകൊണ്ടും സിനിമ കാഴ്ചക്കാർക്ക് പുതുമ നൽകുന്നു. മലയാളത്തിന്റെ പ്രിയ തിരക്കഥാകൃത്ത് രഘുനാഥ് പലേരി ആദ്യമായ്, ക്യാമറ്യ്ക്ക് മുന്നിലെത്തുന്ന ചിത്രം കൂടിയാണിത്. അദ്ദേഹം ചെയ്ത അദ്രുമാൻ എന്ന വേഷം മികച്ച് നിന്നു. കൂടാതെ, പി. എസ്‌. റഫീക്കും മറ്റൊരു സുപ്രധാന വേഷത്തിൽ തൊട്ടപ്പനിൽ എത്തുന്നുണ്ട്. 

റോഷന്റെ പ്രകടനം ഇടയ്ക്ക് കല്ലുകടിയായ് തോന്നിയെങ്കിലും, ക്ലൈമാക്സിൽ ഗംഭീര പ്രകടനം തന്നെ നൽകുന്നു. മനോജ് കെ. ജയൻ അവതരിപ്പിച്ച പള്ളീലച്ചൻ വേഷം ഏച്ചുക്കെട്ടലായ് തോന്നി. ദീലീഷ് പോത്തൻ, ലാൽ, മഞ്ജു, സുനിൽ‌ സുഖദ തുടങ്ങിയവർ ചെയ്ത വേഷങ്ങളും മികച്ച് നിന്നു. ചിത്രത്തിൽ അഭിനയിച്ച മറ്റ് പുതുമുഖ താരങ്ങളെല്ലാവരും സ്വഭാവികമായ് സിനിമയിൽ തിളങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. 

തൊട്ടപ്പൻ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന വിഷയം ഒരു‌ കാലഘട്ടത്തിന്റെ നേർകാഴ്ചകളെയാണ്. പച്ചയായ മനുഷ്യരുടെ മാനസിക വ്യഥകളെ ചുറ്റിപറ്റിയാണ്. വെള്ളക്കെട്ടിനടിത്തട്ടിൽ പോയി, മുങ്ങിനിവരുന്നത് പോലെ തൊട്ടപ്പനെന്ന സിനിമ കണ്ടിറങ്ങുന്നവർക്കിടയിൽ അവശേഷിക്കുമെന്നുറപ്പ്. വേദനയായും, വിങ്ങലായും ഇത്താക്കും സാറായും പ്രേക്ഷകരുടെ മനം നിറയ്ക്കുന്നു.