Oh My Kadavule

Oh My Kadavule Movie Synopsis: A young man marries his friend without having any romantic feelings for her, only to end up in a family court asking for divorce. What if he gets a second chance to work things out?

Oh My Kadavule Movie Review: In some ways, Arjun (Ashok Selvan, lively), the protagonist of Oh My Kadavule, is quite different from the typical Tamil cinema hero. For one, unlike many a hero, he doesn’t fall in love with his female friend. This is Anu (Ritika Singh, effective). They have been friends since childhood, and in the very first scene, we see Anu telling him that she wants to marry him. He doesn’t respond immediately, but tells her he doesn’t have any reason to reject her, so he’s OK with them getting married. They do. But during their first night, when he tries to kiss her, he can only break into laughter, for he has never seen Anu as a romantic partner. They decide to let things happen on their own, but with Arjun hardly having any romantic feelings for Anu, the marriage becomes strained. Complicating matters is the re-entry of Meera (Vani Bhojan, making an assured big-screen debut), their former school senior and Arjun’s crush of sorts, into their lives. And just when he decides to part ways, there is divine intervention (the opening God’s Eye View shot is no accident), and Arjun gets a chance to do things differently. Will he woo Meera or learn to love Anu?

Unlike films where friends turn lovers, the friendship isn’t what is the source of conflict in Oh My Kadavule. There’s no dilemma over romance affecting the friendship, like in Piriyadha Varam Vendum or Kuch Kuch Hota Hai. Instead, Ashwath Marimuthu tries to explore what might happen if two friends marry while one of them isn’t romantically attracted to the other. Even in Kuch Kuch Hota Hai, Shah Rukh Khan falls for Kajol only after he sees her feminine side, and not when she is a tomboy. But here, Anu is just Noodles Mandai to Arjun. So, during their first night, when he tries to kiss her, all he can do is break into laughter because he has never seen her in this light. It is not that Anu doesn’t understand his situation, but she sees him with Meera, her frustration turns into jealousy. Arjun has his own frustrations – Anu’s suspicions of Meera, and the job he has been forced to take up because of his marriage to her. He aspires to become an actor but at his workplace, run by Anu’s father (MS Bhaskar), he has to sit on toilet commodes to test their quality!

Ashwath gives us all these details in bits and pieces, with Arjun narrating these to the mysterious persons (Vijay Sethupathi and Ramesh Thilak) who are promising to fix his life. No prizes for guessing who these two really are. They turn the film into a Sliding Doors/12B-ish story, giving us an alternate version – what if Arjun had said no to Anu? These portions do have a somewhat conventional romantic drama quality to them, with the protagonist learning the hard way that the love of his life was always close at hand. But what makes it slightly different here is how Ashwath treats all his characters with dignity, and shows them in a different light to what we had seen them earlier.

Anu is never turned into an overbearing person. Right from the start, we see that she has feelings for Arjun. And take the case of Anu’s father. Though it is played for laughs, his decision to make Arjun do a job that he comes to hate seems high-handed to Arjun (and us) in the first half. But we get a rather moving explanation in the latter half, and MS Bhaskar sells this scene in an affecting way. Even Shiva Sha Ra’s character Mani (the actor, for once, isn’t grating but rather endearing), who is also a childhood friend of Arjun and Anu, gets a refined treatment. He seems like just another filmi friend – whose purpose is to provide comic relief – at first glance, but right in the opening stretch, that notion gets dispelled. We see him counselling Arjun to not divorce Anu. When she enters, he moves to be with her, and when Arjun tells him he is his friend, he shoots back that he is also her friend as well. It is this sensitivity that makes Oh My Kadavule refreshing.

அஸ்வத் மாரிமுத்து தோழியை காதலித்து திருமணம் செய்யும் ஹீரோவுக்கு வெறுக்கிறது வாழ்க்கை. அவருக்கு இன்னொரு சான்ஸ் கிடைத்தால் என்ன என்பதுதான் ஓ மை கடவுளே!

அசோக் செல்வன், ரித்திகா சிங், ஷாரா மூவரும் பள்ளிக்காலத்து தோழர்கள். படிப்பதில் இருந்து பப்புக்கு போவதுவரை சேர்ந்துதான் செல்வார்கள். திடீரென ரித்திகாவுக்கு மாப்பிள்ளை பார்த்துவிட, முகம் தெரியாத ஒருவரை கல்யாணம் செய்வதை விட, தெரிந்த நண்பனை திருமணம் செய்துகொள்ளலாம் என நினைத்து அசோக்கிடம் கேட்க, மறுக்க எதுவும் இல்லை என்று ஓ.கே. சொல்கிறார் அசோக் செல்வன்.

விவாகரத்து பிறகு நடக்கிறது திருமணம். தோழியை ரொமான்டிக்காகப் பார்க்க முடியவில்லை அவருக்கு. சின்ன சின்ன செல்ல சண்டைகள் பிரச்னையாக, இடையில் வருகிறார் அசோக்கின் ஸ்கூல் சீனியர் வாணி போஜன். சந்தேகம் அதிகமாக, கடைசியில் விவாகரத்துக்குப் போகிறார்கள் அசோக்கும் ரித்திகாவும்.

நூடுல்ஸ் மண்டை படத்தில் சினிமாத்தனங்கள் அதிகம் இருந்தாலும் ஒரு ரொமான்டிக் படத்தை, எவ்வளவு சுவாரஸ்யமாக தர முடியுமோ, அவ்வளவு தந்திருக்கிறார் இயக்குனர் அஸ்வத் மாரிமுத்து. அதற்காகவே அவரை பாராட்டலாம். ரித்திகாவை நூடுல்ஸ் மண்டை என்று கிண்டலடித்துக் கொண்டே இருப்பது, தோழி மனைவியானதும் முத்தம் கொடுக்க முடியாமல் சிரிப்பது, மாமனாரின் நிறுவனத்தில் 'உட்கார்ந்து' வேலை பார்க்கும்போது எரிச்சலடைவது, விவாகரத்து, பள்ளி சீனியர் வாணி போஜனுடன் காதல் ஆசையில் அலைவது என அசோக் செல்வன் நடிப்பில், அத்தனை ஆஹா. தனக்கான கதையை சரியாகத் தேர்ந்தெடுத்து நடித்திருக்கிறார் அசோக்.

மெச்சூர்ட் நடிப்பு ரித்திகா சிங் தோழியாகவும் மனைவியாகவும் தன் மெச்சூர்டான நடிப்பை வெளிப்படுத்தி இருக்கிறார். ஹீரோவின் அருகில் இருந்து சிரிக்கும்போதும், கணவனை இன்னொருத்தி கட்டிப்பிடிக்கும்போது எரிச்சலடையும்போதும், பிறகு கோபத்தில் ஆவேசமாகும் போதும் எக்ஸ்பிரஷன்களில் இயல்பை காட்டி ரசிக்க வைக்கிறார்.

விஜய் சேதுபதி நண்பராக வரும் ஷா ரா, ஆங்காங்கே சிரிக்க வைக்கிறார். சில இடங்களில் வெறுக்க வைக்கிறார். கிரீடம், நகைகள் ஏதுமற்ற மாடர்ன் கடவுளாக விஜய் சேதுபதி. அவருக்கு அசிஸ்டென்டாக, அதாவது இன்னொரு கடவுளாக ரமேஷ் திலக். இருவரும்தான் கதை அடுத்தக் கட்டத்துக்கு கொண்டு செல்கிறார்கள் சுவாரஸ்யமாக.

சென்டிமென்ட் ரித்திகாவின் அப்பாவாக வரும் எம்.எஸ்.பாஸ்கர், தான் எப்படி இந்த கம்பெனியை ஆரம்பித்தேன் என்பதற்கு சொல்லும் காரணம், சென்டிமென்ட்டாக இருக்கிறது. வாணி போஜன் இரண்டாவது ஹீரோயின் மாதிரிதான். அவருக்கு சினிமா கனவும் அந்த காதலும் ரசனை. ஆனால், சோகமாகவே படம் முழுவதும் அவர் வருவது ஏனோ?

சுவாரஸ்யத்தில் முதல் பாதியில் ரித்திகாவை வெறுக்கும் அசோக், இரண்டாம் பாதியில் அவர் மீது காதல் கொள்வதற்கான காரணத்தை இன்னும் அழுத்தமாக வைத்திருக்க வேண்டாமா? என்பது போன்ற சில லாஜிக் தவறுகள் இருந்தாலும் கதையின் சுவாரஸ்யத்தில் குறைகள் மறைந்துவிடுகின்றன. காதலர் தினத்துக்கு இந்த ரொமான்டிக் காமெடி, லவ் கேரண்டி!